Kürşad’ın Sofrasında

Bilsin cihan ki sen bu cihanın nesindesin
Bu ırkın şeref taşan efsanesidir sesin
Atsız’ın uçmağına, sağlar Türk yurdu desin

Altay’ın ötesinden Tuna’ya kadar olsun
“Vaktiyle bir Atsız varmış”… Var olsun!

Sen ömründe bir kere, bir kere sevinirken,
Tanrı yolu uzaktır! Biz sıkı giyinirken,
Ve demirdağ bir daha, bir daha delinirken,

Yastığımız mezar taşı, yorganımız kar olsun,
“Vaktiyle bir Atsız varmış”, var olsun!