Gününü Gün Ediyor Ay

Bu kitap, çocuklugundan beri onu oyuna davet eden AY ile onun arasindaki dostlugun bir kaniti gibi. Ay ile saklambaç oynayan ve hep kendisini takip ettigini düsünüp saklanmaya çalisan bir çocugun imgelerinin beyaz sayfalara vuran yansimasi. Siirleri okurken Nur Onur, bizi adeta kendimizle bas basa birakip kayboluyor. Sanki o, Ay ile oynadigi oyuna bu kez bizi davet ediyor. Bir saklanan, bir C diyen, bir gülümseyen, bir donup kalan, incelip küçülen, sonra tastamam ben buradayim diyen bir oyuncu Ay onun dünyasinda. Bir dost, bir avare, bir sahit… Biz de onun izini sürüyoruz, satirlarin arasinda, gecenin karanliginda. Rüzgârmis koparan yildizi geceden.Rüzgârmis sogutan günesi, beniRüzgârmis mirildanan tekinsizOysa agirbasliydi sensiz. Tanitim Bülteninden