Kutsal Savaş Kayıp Savaşçı

“Göç etmeyi kuslardan ögrenmemis olabiliriz. Kuslar gibi geri de dönemeyebiliriz. Yillarin geçtigini fark edemeyebiliriz. Bizler, insaniz, yanlisi da dogruyu da yasayarak ögreniriz. Kim demis insan kendi mezari basinda aglayamaz, diye, iste size canli bir kaniti. Kendi mezar tasima bakarak yaziyorum en içten duygularimi, öldügümü fark edememis bedenim, ruhumu esir almisken kurtulmaya çalisiyorum. Bir an önce bana vaadedilene varmaya çalisiyorum. Dikenli tellerle örtülü ruhumun yara almadan kurtulmasi imkânsizken bir umutla çabaliyorum. Bu yazdiklarimin birinin eline geçmesini ümit etmiyorum. Bunlarin, mezarin sahibine ait oldugunu anlayacak çok aziniz, acimin ne agir oldugunu anlayacaginizi umuyorum.”“Neden bu kadar basit? Hayatin anlamini bu kadar basitlestirmek neden?” –