İbrahim Efendi Tabletleri – Şiirler Hikayeler Şeyler

O temiz kalpli kız’ın yerinde olsam pastadan evlerin bulunduğu ormana giderdim. Önce pastaları, yetmedi, ormanı yerdim. ma­sal ya, bir an önce yerdim.

Ki birçoğu görse: “kaç bin takım yemek odası, kaç milyon dolap, yatak odası ve koltuk sandalye, yemek masası dolu bir yer!” di­yebilir. kurtaramazsın. ağacın içi mobilya zannederler.
bilmezler ağacın içi de ağacıdır.

Fakat orman çok uzakta olmalı ki o temiz kalpli kız da niyetlen­miyor hiç. olur mu. oysa hiçbir yer yeterince uzak değil. ne feci, nereye gitsen yakın. mesela bana yetmiyor.

Uzak bir yerde, üzerinde, yemek masaları, dolap, sandık, yatak odaları yetişmiş bir arazi, hâlâ orman donunda sabrediyor olabi­lir. evlerini; kreması küflenmiş, pastası çürümüş de olsa masal bilen birisi için hala saklıyor olabilir.

Yakın olmasa giderdim.