Hakikatin İzinde

İnsanlar neden ötekileştirir veya öteki

görür birbirni? Böyle görmenin

ontolojik (yaratılıştan gelen) bir

temeli var mı acaba? İnanılan ‘kutsal

kitaplar’ bu temayülü ne kadar

besliyor ve destekliyor? Bu soruları

tersinden sorarsak insanlar, Nazım

Hikmet’in deyişiyle ”bir ağaç gibi tek

ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine”

birbirini ötelemeden, itelemeden ve

ötekileştirmeden bir arada yaşamayı

beceremez mi acaba? Bu sorulara

idealizme veya romantizme kaçmadan

müspet bir yanıt vermek çok zor,

imkansız hatta.